วันพฤหัสบดีที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ครอบครัวของเราเน้นธรรมชาติ ธรรมชาติจ้า


คุณพ่อกับคุณแม่พบกันที่ทำงานของคุณแม่ เราเป็นเพื่อนกันมาก่อน จนตกลงใจที่จะร่วมกันสร้างครอบครัวขึ้นมาเมื่อปีพ.ศ.2548  คุณพ่อกับคุณแม่เฝ้ารอคนที่จะมาเติมเต็มครอบครัวของเรา จนกระทั่งวันที่  27 ตุลาคม 2552  คุณพ่อกับคุณแม่ก็ได้เจอกับนางฟ้าตัวน้อยๆที่แสนน่ารักของเรา...น้องบัว ชีวิตของคุณพ่อกับคุณแม่เปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้นจ้ะ เป้าหมายและการดำเนินชีวิตทุกอย่างเพื่อ...น้องบัว ความตื่นเต้น ความตื้นตันใจ ภาคภูมิใจและมีความสุขไปกับทุกวันที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของลูก น้องบัวเป็นเด็กที่โชคดีที่มีทั้งคุณปู่คุณย่า
คุณตาคุณยายคอยช่วยดูแล ช่วงแรกเกิดก็อยู่ที่บ้าน คุณแม่ที่จังหวัดสงขลา คุณตาคุณยายคอยช่วยดูแลและคอยเป็นกำลังใจให้คุณแม่มือใหม่ทั้งๆที่คิดว่าเตรียมตัวพร้อมแล้วสำหรับการเป็นแม่นะคะ แต่เอาเข้าจริงๆมีอะไรมากกว่าหนังสือที่อ่านเยอะมาก แต่เราก็มีความสุขมากค่ะที่ได้ดูแลเค้า พอช่วงที่คุณแม่ต้องกลับไปทำงานเราก็เลยกลับมาอยู่จังหวัดปัตตานี ที่บ้านคุณปู่คุณย่า น้องบัวเริ่มเรียนรู้และใส่ใจกับสิ่งแวดล้อมรอบตัวมากขึ้น  เราเลือกที่จะให้ลูกได้อยู่กับธรรมชาติในชนบทท่ามกลางความรักของครอบครัวที่มีทั้งคุณปู่คุณย่า และคุณพ่อคุณแม่ แม้ครอบครัวเสนารักษ์จะอยู่ ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่ยังมีเหตุการณ์ความไม่สงบเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง พวกเราต้องคอยระวังตัวแต่ความอบอุ่นจากครอบครัวเล็กๆในสังคมของเรายังมีอยู่ตลอดเวลา
บ้านของเราอยู่ในอำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี คุณปู่กับคุณย่าเป็นชาวสวนยาง รอบๆบ้านจะมีสวนผลไม้เล็กๆอยู่ติดกับตัวบ้าน แม้จะมีพื้นที่ไม่มาก แต่คุณปู่ก็ใช้พื้นที่อย่างมีประโยชน์ปลูกไม้ผลหลากหลายชนิด ซึ่งจะออกผลสลับกันไป น้องบัวจึงเป็นเด็กที่ชอบรับประทานผลไม้มากและรับประทานได้หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นมะละกอ ส้มเขียวหวาน ชมพู่ ส้มโอ เงาะ ลองกอง(ของโปรดน้องบัว) และอีกหลายชนิดที่น้องบัวยังไม่เคยทาน  เช่น มังคุด ลูกู (ผลไม้พื้นเมืองของภาคใต้) ขนุน  ทุเรียน ฯลฯ   ส่วนคุณย่าชอบปลูกพืชผัก ไม้ล้มลุก เช่น ถั่วฝักยาว ถั่วไซ ผักบุ้ง ถั่วพลู ดอกแค ฯลฯ บ้านของเราจึงมีผักและผลไม้รับประทานตลอด
กิจกรรมในตอนเช้าของทุกวันน้องบัวจะตื่นนอนตั้งแต่เช้าตรู่ปลุกพ่อกับแม่เพื่อจะออกไปดูเจ้ากุ๊กไก่คุ้ยเขี่ยหากิน และทักทายคุณลุงคุณป้าในหมู่บ้านที่กลับจากกรีดยางตั้งแต่ตอนเช้า บางครั้ง  คุณพ่อกับคุณแม่ไม่อยู่ ก็เป็นหน้าที่ของคุณปู่จับน้องบัวใส่รถเข็นไปเที่ยวดูนกกระยางออกหากินกลางท้องทุ่งนาหน้าบ้าน น้องบัวชอบธรรมชาติมาก คุณพ่อกับคุณแม่ตั้งใจจะให้ลูกอยู่กับธรรมชาติให้มากที่สุด ตั้งแต่มีน้องบัว คุณพ่อกับคุณแม่ก็ปรึกษากันว่าจะเลี้ยงลูกที่ไหน แบบไหน จนตกลงใจว่าเราจะเลี้ยงลูกเน้นอิงกับธรรมชาติ จึงตัดสินใจอยู่ที่บ้านคุณปู่คุณย่า ลูกจะได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติ น้องบัวชอบต้นไม้มาก ถ้าวันไหนมีอารมณ์หงุดหงิดซึ่งมักจะไม่ค่อยเป็น ปกติจะเป็นเด็กร่าเริงมากค่ะ ยิ้มตลอด ถ้าใครพาเที่ยวเดินชมดอกไม้ ต้นไม้ หรือชี้ให้ดูสัตว์ต่างๆรอบบ้าน เช่น พี่นก พี่กุ๊กไก่ น้องหมา ล่ะก็ อารมณ์ดีหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเลยค่ะ ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ที่พ่อกับแม่ว่างจากงานประจำ มีเวลาอยู่กับน้องบัวทั้งวัน กิจกรรมที่เราชักชวนกันทำ คือ การปลูกต้นไม้ค่ะ เนื่องจากคุณปู่ชอบปลูกต้นไม้อยู่แล้ว ก็จะมีต้นไม้ที่เพาะชำไว้ต้นเล็กๆเต็มไปหมด พวกเราก็เลยช่วยกันปลูก คุณพ่อขุดหลุม คุณแม่เอาต้นไม้มาวาง จับมือคุณลูกช่วยกันกลบดินกับคุณแม่ แล้วก็ รดน้ำพรวนดิน หรือไม่ก็ไปเยี่ยมคุณยายที่จังหวัดสงขลา ที่บ้านคุณยายแม้จะอยู่ในเมืองแต่ก็มีต้นไม้ใหญ่น้อยมากมาย จัดเป็นสวนหย่อม แต่คุณยายก็ชอบธรรมชาติมากเลยปล่อยต้นไม้ให้โตตามธรรมชาติจนภายในบ้านร่มรื่นไปด้วยไม้ดอกไม้ประดับมากมาย แถมยังมีปูนปั้นรูปสัตว์ต่างๆ ทั้งนกยูง นกแก้ว รูปปั้นเด็กน้อยยิ้มน่ารัก น้องบัวจะตื่นตาตื่นใจและสนใจธรรมชาติอีกรูปแบบค่ะ
คุณพ่อกับคุณแม่พยายามบอกน้องบัวให้รักต้นไม้ ต้นไม้มีชีวิตเหมือนเรา ถ้าไม่มีต้นไม้ เราก็อยู่ไม่ได้ นะคะ เราไม่ทราบว่าลูกจะเข้าใจที่เราพูดหรือเปล่า แต่เค้าจะตั้งใจฟัง และร่วมทำกิจกรรมอย่างดี  แต่เราหวังว่าการที่เราเปิดโอกาสให้เค้าได้เรียนรู้และอยู่กับธรรมชาติจะทำให้เค้ารักธรรมชาติ และเรียนรู้ ที่จะอยู่กับธรรมชาติอย่างมีความสุขต่อไปในอนาคตค่ะ  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น